موزه تاریخ طبیعی شیراز هم خوب و هم بد

این نقد را به عنوان یک طراح مینویسم که برای تمرین طراحی ، موزه تاریخ طبیعی شیراز را انتخاب کرده ،  ده هزار تومان پول بلیط داده ، وارد موزه شده و .... 

ساختمان موزه تاریخ طبیعی عالیست . طراحی مناسب  سالنهای  بزرگ  پله هایی نسبتا مناسب    .   گرچه هیچ اندیشه ای در ذهن طراح  آن برای بازدید  ویلچری ها نبوده  ، برای رفتن به طبقه دوم ، تنها راه ممکن  استفاده از پلکان است . 

نمای خارجی سازه ، طراحی مناسبی دارد ، شاید اگر ارتفاع بیشتری از زمین داشت ، با شکوه جلوه مینمود . 

از چند پله بالا میروم   از درب شیشه ای اتومات  میگذرم و وارد موزه میشوم .

باجه فروش بلیط  سمت راست و  ورودی اصلی  درست روبروی ماست  . مجسمه ای از استاد عزیزم  ( موسس موزه ) که شباهت چندانی به ایشان ندارد ، در سمت چپ و ارتفاعی بسیار نامناسب قرار دارد .

وارد موزه میشوم  ، وسایل طراحی را آماده میکنم ، هیچ جایی برای گذاشتن کیف نیست ، جز روی زمین ، 

سطل زباله ای  برای تراشه های مداد  به جشم نمیخورد . صندلی و سکویی برای نشستن نیست . شاید طراح موزه  با خود گفته است ، تماشاچی ها نیاز به نشستن ندارند . یا اینکه  گمان میکرده ، میشود با گذاشتن صندلی این نقص را بر طرف کرد 

تنها مکانی که میشود از آن برای نشستن استفاده کرد ، ابتدای ورودی  ،  سمت راست ، زیر آکواریوم لجن زده ی ماهیهاست .

ادامه دارد