در صنعت انیمیشن ، طراح جایگاه ویژه ای دارد .
نقش پر رنگ طراحان در تمام پروسه دیده میشود . انیمیشن با هر سبک و تکنیکی که ساخته شود ، کلاسیک یا سی جی ، پیپر یا پاپت ، از همان ابتدای داستان ، دستان پر توان هنرمند طراح ، نخستین ایده های خام را به تصویر میکشد .
جایگاه طراحی در انیمیشن آنجا مشخص میشود که هیچ انیمیشنی بدون ساخت استوری بوردممکن نیست . با تمام پیشرفتها در زمینه تکنولوژی ، و روشهای جایگزین مانند پری ویژوالیزیشن ،هنوز هیچ چیز جای استوری بورد دستی و پر احساس را پر نمیکند .
هر چه در ستایش هنر طراحی و جایگاه آن در انیمیشن بگوییم باز هم کم است ولی چه کنیم تا طراح خوبی در انیمیشن باشیم ؟ آیا کلاسهای طراحی و استادان نقاش میتوانند هنرجوی رشته ی طراحی در انیمیشن را به سرمنزل مقصود برسانند ؟ پاسخ روشن است ، خیر .
شوربختانه ، شیوه ی مرسوم در بسیاری از آموزشگاه های نقاشی ، به گونه ای نیست که حتی طراحی معمولی را درست و صحیح آموزش دهند چه رسد به طراحی در انیمیشن .
بیشتر مدرسان ، با هدف جلب رضایت هنرجو و آموزش روشی سریع ، استفاده از کاغذ شطرنجی و کپی کاری را طوطی وار در پیش گرفته اند .
شاید تنها مهارتی که در هنرجو ایجاد شود ، اجرای سایه روشن باشد و بس ، بی هیچ درک صحیحی از اصول کار و حتی درک حجم .
گرچه ، این اتهام را نمیتوان به تمام آموزشگاه ها و مدرسان نسبت داد ، ولی آنچه این روزها رایج است همان است که گفتم .
طراحی در انیمیشن ، مهارتیست که شما را قادر میسازد ، هر چیز را در هر مکان ، هر زمان و در هر حالت ممکن تصور و طراحی کنید . به این چهار واژه دقت کنید
هر چیز ، هر مکان ، هر زمان ، و هر حالت
یک شخصیت کارتونی شناخته شده را به خاطر بیاورید ، مثلا میکی ماوس
میکی ماوس را جایگزین واژه ی نخست میکنیم .
حالا میخواهیم میکی را در مکانی خاص قرار دهیم ، مثلا در سفینه سفر به مریخ.
در چه زمانی ؟ سال 2100 و در چه حالتی ؟ حالت وحشت زده ، چراکه سفینه ی او پر از گربه هاییست که از زمین راهی به سفینه یافته اند . در حالی که قرار بوده ، میکی ماوس ، تنها موجود آزمایشگاهی سفر به مریخ باشد .
همین مثال ساده، روش تمرین طراحی در انیمیشن را به خوبی نشان میدهد .
تمرین ها باید قدرت تصور طراح را بالا ببرند . تا جایی که او بتواند هر چیز را در هر مکان هر زمان و حالت ممکن ، به تصویر بکشد .
ادامه دارد